Зноў той жа аўтар, Дональд Мілер, тыповы "прадзьвінуты" хрысьціянін, які шчыра і свабодна піша пра веру сваю і жыцьцё сваё. Толькі вось калі ён пачынае пісаць пра пінгвінаў і іншыя краіны, валасы дыбара ўстаюць.
"I thought about the Muslim babies dying in Afghanistan and Pakistan. I thought about the economic crisis in Saudi Arabia (Так і хочацца запытаць голасам Джыма Кэры: "Really?" Нешта я не дачуў пра гэты крызіс.) and the children of Iraq who are being bombed because their ridiculous dictator won't cooperate with the United Nations."
Як звычайна, перакладу для тых, хто з ангельскай ня дужа знаёмы.
"Я думаў пра мусульманскіх дзяцей, што паміраюць у Афганістане і Пакістане. Думаў пра эканамічны крызіс у Саудаўскай Аравіі і дзяцей Ірака, якіх бамбяць, таму што іх сьмешны дыктатар ня хоча супрацоўнічаць з ААН".
"[Іх] бамбяць..." "[They] are being bombed..."
Безасабовая форма. Ніхто іх не бамбіць, яно нейк само так бомбіцца, як хірасімскіх дзяцей бамбілася. І шкада ж дзяцей! Але трэба, каб іх бамбілася, бо сьмешны дыктатар, гад, ня хоча супрацоўнічаць з ААН. Як жа ж тут ня будзе бамбіцца?
ЗША, калі барометр паказвае на "бамбьождж", даўно не супрацоўнічаюць з ААН так, што пакойнаму "сьмешнаму дыктатару" і ня сьнілася. Дык што ж, паводле лёгікі амэрыканскага хрысьціяніна, павінна адбыцца з Амэрыкаю?
Ой, як жа ж меў рацыю Клайв Льюіс:
"Logic!" said the Professor half to himself. "Why don't they teach logic at these schools?"
"Лёгіка! — сказаў Парфэсар быццам бы сам сабе. — Што ж яны ў гэтых школах дзяцей лёгіцы ня вучаць?"
No comments:
Post a Comment