нядзеля, красавіка 13, 2008

Проста вершык

Край шашы, ля сонных соснаў
Шынаў шэпт і шэпт бяроз...
Сэнс свабоды невыноснай
На мяне сышоў зь нябёс.

Час стаміўся, час спыніўся —
Час як згас. Адзін прастор
Наваліўся, прытуліўся,
Расчыніў сабор свой — бор.

1 comment:

Ананім said...

Hello. This post is likeable, and your blog is very interesting, congratulations :-). I will add in my blogroll =). If possible gives a last there on my blog, it is about the Smartphone, I hope you enjoy. The address is http://smartphone-brasil.blogspot.com. A hug.

About Me

My photo
Інтарэсаў у мяне шмат, але адразу хачу заўважыць, што астралёгія ў іх аніякім бокам ня ўлазіць, таму гэта ня я знакі Задыяка тут паставіў, а гаспадары блога.